Niewielki archipelag małych wysp, położony około 10 mil na północ od przylądka Gargano. W jego skład wchodzi pięć wysepek: Caprara, Cretaccio, Pianosa, San Nicola i San Domino. Jedynie te dwie ostatnie są zamieszkane, a i tak zimą, czyli po sezonie, pozostaje na nich nie więcej niż czterysta osób. Jednak gdy robi się cieplej, a słońce świeci mocniej, to do tych wysp pielgrzymuje spora ilość turystów. Przyciąga ich przepiękny krajobraz archipelagu, który nazywany jest często „ostatnim rajem na ziemi”.
Zaiste jest tu pięknie, z morza wyrastają białe wapienne klify wysepek porośniętych bogatą śródziemnomorską roślinnością. Linia brzegowa tych wysepek jest przebogata, pełno tu głębokich zatoczek z przepięknymi, niewielkimi, piaszczystymi plażami. Do tego sporo tu nadmorskich jaskiń, grot, do których można dotrzeć jedynie z wody, a także niezwykłych form skalnych wyrastających wprost z morza.
Główna miejscowość archipelagu jest położona na południowo-zachodniej stronie wyspy San Nicola i nosi tę samą nazwę, co cała wyspa. Ta osada jest niewielka, ale w dużej mierze otoczona jest murami obronnymi dawnej twierdzy Torre Angioina, która niegdyś miała chronić mieszkańców wyspy przed atakami piratów. Zachowane do tej pory rozległe konstrukcje obronne to najbardziej charakterystyczny widok, jaki dostrzeże żeglarz zbliżający się do tego miejsca. Największą i najbardziej popularną wśród turystów wyspą jest San Domino. Porośnięta bujną zieloną roślinnością, przywabia rozlicznymi nadbrzeżnymi jaskiniami, takimi jak Grotta delle Viole (Grota Fiołków), Grotta delle Murene, Grotta delle Rondinelle (Grota Jaskółek) czy też Grotta del Bue Marino czyli Grota Byka Morskiego, tudzież wiele innych. W tutejszych wodach znajduje się mierząca 3 metry podwodna rzeźba Ojca Pio wykonana w w 1998 roku. A możliwość zwiedzania tych podwodnych ciekawostek dają rozlokowane w tej okolicy bazy miejscowych klubów nurkowych.