Całkowita długość Kanału Augustowskiego wynosi 101 km (80 km w Polsce i 21 km na Białorusi), w tym 45 km sztucznych przekopów, 35 km uregulowanych koryt rzecznych i 22 km jezior. Kanał składa się z 18 śluz, z czego 14 znajduje się po stronie polskiej, jedna w pasie granicznym i 3 po stronie białoruskiej. 9 śluz zachowało się w niezmienionym kształcie technicznym do dziś. Śluzy umożliwiają pokonanie różnicy poziomów wynoszącej prawie 55 m.
Na trasie przebiegu Kanału Augustowskiego znajduje się 12 jezior: Mikaszówek, Mikaszewo, Krzywe, Paniewo, Orle, Gorczyckie, Serwy, Studzieniczne, Białe, Necko, Rospuda i Sajno. W pobliżu położone są popularne wsie letniskowe, np. Studzieniczna, Płaska, Mikaszówka.
Kanał Augustowski jest jednym z najstarszych kanałów pokonujących działy wodne w Europie. Pomysł budowy drogi wodnej łączącej Wisłę i Niemen powstał już pod koniec XVIII wieku. Impulsem do wprowadzenia planów w życie była wojna celna pomiędzy Prusami a Królestwem Polskim i Rosją. Kanał miał umożliwić transport towarów do Morza Bałtyckiego, z pominięciem - będącego wówczas w rękach Prus - ujścia Wisły. Z inicjatywą budowy Kanału Augustowskiego wyszedł minister skarbu - książę Franciszek Ksawery Drucki-Lubecki w 1822 roku. Projektem kanału, który miał połączyć dorzecze Narwi z Niemnem, zajął się Ignacy Prądzyński. Po klęsce powstania listopadowego Królestwo Polskie straciło autonomię i kontrolę nad budową przejęły władze Rosji. Budowę Kanału Augustowskiego ukończono w 1838 roku, a w 1839 otwarto go dla żeglugi. Budowa kanału zmusiła Prusy do obniżenia ceł, przez co stracił on na znaczeniu i nie był wykorzystywany w takim stopniu, jak było to pierwotnie zakładane.
W latach międzywojennych kanał stał się ważną atrakcją Suwalszczyzny i zaczął pełnić funkcję głównie turystyczną, jako szlak kajakowy i żeglarski. Ponieważ nie był intensywnie wykorzystywany gospodarczo, wrowadzano bardzo niewielkie modernizacje i ulepszenia. Dzięki temu Kanał Augustowski przetrwał w niemal niezmienionej formie do dzisiaj i stanowi główną atrakcję turystyczna oraz najsłynniejszy zabytek regionu Augustowa. Kanał stał się częścią łatwego i malowniczego szlaku wodnego Czarnej Hańczy. Organizowane są tu 10- lub 14-dniowe spływy z noclegami na polach namiotowych lub w stanicach wodnych. W 1968 roku Kanał Augustowski na odcinku od Augustowa do granicy państwa został uznany za zabytek techniki klasy I, a w 1979 roku decyzją Wojewody Suwalskiego na całej swej długości został wpisany do rejestru zabytków.
Ciekawostki:
Przy budowie Kanału Augustowskiego pracowało codziennie od 5 do 7 tysięcy robotników.
Okoliczni chłopi za pracę przy kanale mogli otrzymać wolność.
Całkowity koszt wybudowania kanału przekroczył czternaście milionów ówczesnych złotych polskich.
Do budowy murowanych obiektów na trasie kanału użyto po raz pierwszy w Polsce specjalnego rodzaju wapna o własnościach wodoodpornych.
0
