TYP: a1
MAPA
Dzień 1
0 Mm
(0 Mm)
zbudowany w latach 1872-1878 według projektu Fryderyka W. Adlera, jako ewangelicki (do 1945), w stylu eklektycznego neogotyku z elementami romańskimi
Dzień 1
0 Mm
(0 Mm)
Unikatowy kompleks secesyjnych kamienic oddający tendencje artystyczne architektury z przełomu XIX i XX wieku
Dzień 1
1 Mm
(0 Mm)
zespół gmachów wybudowany w latach 1883-1885 w stylu neogotyckim, otaczający wewnętrzny dziedziniec
Dzień 1
1 Mm
(0 Mm)
wybudowany w latach 1456- 1502. Usytuowany w północno - zachodnim narożniku Starego Miasta
Dzień 1
1 Mm
(0 Mm)
pierwsze informacje o nich możemy odnaleźć już w bulli erekcyjnej papieża Bonifacego IX z 1404 roku
Dzień 1
1 Mm
(0 Mm)
Zbożowe spichrze konstrukcji szachulcowej z lat 1793-1800 (ul. Grodzka 9 i 11) oraz tzw. holenderski (ul. Grodzka 7) zbudowany w 1793 roku. Część uległa zniszczeniu podczas pożaru z roku 1960 (zdjęcie 5)
Dzień 1
1 Mm
(0 Mm)
Kompleks budynków z XIX i początku XX wieku zlokalizowanych przy odnodze Brdy (zwanej Młynówką). Jeden z najbardziej urokliwych zakątków miasta
Dzień 1
2 Mm
(0 Mm)
Zlokalizowana w zakolu Brdy, na zachód od Starego Miasta. Znajduje się tu zachowany historyczny układ przestrzenny z kompleksem budynków młyńskich i spichrzy z XIX wieku. Na uwagę zasługuje tzw. „Biały Spichrz” konstrukcji szachulcowej, wybudowany około 1780 posiadający gotycką piwnicę o sklepieniu krzyżowym z XV wieku. Teren Wyspy Młyńskiej widnieje w rejestrze zabytków woj. kujawsko- pomorskiego
Dzień 2
2 Mm
(2 Mm)
stabilizuje poziom wody na całym dolnym odcinku Brdy. Odcinek to w kolejności: unikatowa Wyspa Młyńska z otaczającymi ją wodami Brdy i Brdy Młyńskiej znajdującymi się na różnych poziomach wraz z Młynami Rothera, Wenecja Bydgoska, Stare Miasto z Katedrą, spichrzami, budynkami BRE oraz Opera Nova i Stary Port po drugiej stronie Brdy. Kolejny odcinek to otoczenie przystani klubów wodnych z obiektem Bydgoskiego Towarzystwa Wioślarskiego. Ciekawym obszarem jest akwen Brdyujście z torami wodnymi i zabytkową śluzą Brdyujście. Na wody Wisły przemieszczamy się nowoczesną śluzą Czersko Polskie. Osiągając rejon starożytnego grodziska Wyszogród z nurtów Wisły widzimy Fordon, dawniej samodzielne, sąsiednie miasto, dziś osiedle Bydgoszczy
Dzień 2
3 Mm
(2 Mm)
śluza na Kanale Bydgoskim. Stanowi jedną z budowli hydrotechnicznych Kanału Bydgoskiego, zarządzaną przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Poznaniu. Jest to śluza nr 3 drogi wodnej Wisła-Odra, która jest elementem międzynarodowej drogi wodnej E-70 Śluza znajduje się przy ul. Młyńskiej na osiedlu Okole w Bydgoszczy.
Dzień 2
4 Mm
(2 Mm)
śluza na Kanale Bydgoskim. Stanowi jedną z budowli hydrotechnicznych Kanału Bydgoskiego, zarządzaną przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Poznaniu. Jest to śluza nr 4 drogi wodnej Wisła-Odra, która jest elementem międzynarodowej drogi wodnej E-70. Śluza znajduje się niedaleko ul. Mińskiej na osiedlu Flisy w Bydgoszczy.
Dzień 2
4 Mm
(2 Mm)
nieczynny od 1915 roku odcinek Kanału Bydgoskiego. Pierwotny projekt budowy z roku 1766 koncepcji geografa królewskiego Franciszka F. Czaki, z powodu zaboru Bydgoszczy przez Prusy, nie doczekał się realizacji
Dzień 2
5 Mm
(2 Mm)
Marina „Gwiazda” - przystań – marina położona w Bydgoszczy na Kanale Bydgoskim. Marina jest zlokalizowana w zachodniej części Bydgoszczy, na osiedlu Miedzyń. Jest usytuowana na styku nowego i starego odcinka Kanału Bydgoskiego, przy stadionie Klubu Sportowego „Gwiazda” i dwóch śluzach: Czyżkówko i zabytkowej śluzie VI.
Dzień 2
7 Mm
(2 Mm)
Śluza na Kanale Bydgoskim. Stanowi jedną z budowli hydrotechnicznych Kanału Bydgoskiego, zarządzaną przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Poznaniu. Jest to śluza nr 5 drogi wodnej Wisła-Odra, która jest elementem międzynarodowej drogi wodnej E-70.
Dzień 2
8 Mm
(2 Mm)
śluza na kanale bydgoskim. Stanowi jedną z budowli hydrotechnicznych kanału bydgoskiego, zarządzaną przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Poznaniu. Jest to śluza nr 6 drogi wodnej Wisła-Odra, która jest elementem międzynarodowej drogi wodnej E-70. Śluza znajduje się nieopodal bydgoskiej obwodnicy (drogi nr 10) na osiedlu Osowa Góra w Bydgoszczy.
Dzień 2
9 Mm
(2 Mm)
wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Białe Błota. Wieś powstała w czasie zaboru pruskiego (1884 rok) z połączenia Lisiegoogona, Lubawy, Karolewa, folwarków Czersko i Nowej Erekcji pod nazwą Fuchsschwanz. Od 23 października 1911 nosiła nazwę Steinholz którą zmieniono w 1920 na Lisiogon a w 1972 na Lisi Ogon
Dzień 2
9 Mm
(2 Mm)
wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Białe Błota, na zachód od Bydgoszczy, przy drodze do Nakła. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Przez Łochowo przepływa Kanał Notecki. Znajduje się tutaj kościół rzymskokatolicki z 1902 r., który jest siedzibą parafii św. Kazimierza. W strukturze kościoła rzymskokatolickiego parafia należy do metropolii gnieźnieńskiej, diecezji bydgoskiej, dekanatu Białe Błota.
Dzień 2
15 Mm
(2 Mm)
wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Białe Błota. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bydgoskiego.
Dzień 2
16 Mm
(2 Mm)
wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Białe Błota. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bydgoskiego.
Dzień 2
19 Mm
(2 Mm)
śluza komorowa, napęd ręczny, spad 3,02m
Dzień 2
20 Mm
(2 Mm)
Antoniewo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Łabiszyn. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Nowe Dąbie. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Dzień 2
23 Mm
(2 Mm)
Druga śluza na górnonoteckim odcinku drogi wodnej Warta - Kanał Bydgoski[1] zlokalizowana w miejscowości Łabiszyn w powiecie żnińskim
Dzień 3
34 Mm
(32 Mm)
Pierwsza śluza na górnonoteckim odcinku drogi wodnej Warta - Kanał Bydgoski zlokalizowana w miejscowości Pakość w powiecie inowrocławskim.
Dzień 3
45 Mm
(32 Mm)
Ceglana, ośmioboczna wieża o wysokości 32 metrów, znajdująca się w Kruszwicy, na Półwyspie Rzępowskim Jeziora Gopło. Ciekawostką jej architektury jest to, że w środku jest okrągła, a dziury, które znajdują się na jej ścianie wcale nie są oknami, ale pozostałością po rusztowaniu. Stanowi pozostałość zamku w Kruszwicy, zbudowanego przez króla Kazimierza Wielkiego około 1350 roku. Początkowo była warownią, która miała strzec Kruszwicy przed krzyżakami. Następnie, po upadku tego zakonu, stała się siedzibą kruszwickiej kasztelanii i starostwa. Została zniszczona przez Szwedów w 1657 roku, wcześniej przez dwa lata była przez nich okupowana. Od 1895 roku jest atrakcją turystyczną Kruszwicy i punktem widokowym. Z jej czubka można dostrzec Inowrocław, Strzelno, Radziejów. Istnieje kilka legend związanych z Mysią Wieżą. Nazwa "Mysia Wieża" nawiązuje do Popiela, legendarnego władcy Polski, wygnanego przez księcia Polan Siemowita, przodka Mieszka I. Legenda ta jest przytoczona w Kronice polskiej Galla Anonima. Jednakże historia ta miała się wydarzyć prawie czterysta lat przed wybudowaniem obecnej wieży, a lokalizuje ją w tym miejscu dopiero Kronika wielkopolska. Legenda prawdopodobnie przejęta jest ze źródeł zachodnioeuropejskich, gdyż podobne podanie o złym władcy, pożartym w wieży przez myszy, istnieje na terenie Niemiec i dotyczy Mysiej Wieży w mieście Bingen am Rhein. Budynek posiadał mur obronny o wysokości 4 metrów, zbudowany w dolnej części z bloków kamiennych połączonych zaprawą, a w górnej z cegły, do której przylegała gotycka, dwutraktowa budowla mieszkalna. Składała się ona w późniejszej fazie z kilku pomieszczeń połączonych korytarzem. Dobrze zachowały się partie piwniczne budynku, które kryją sklepienia kolebkowe. Na jednej ze ścian odkryto napis A.D. 1591 oraz inicjały. Prawdopodobnie data ta wiąże się z przebudową zamku. W pomieszczeniach zamkowych odkryto szereg cennych zabytków z okresu świetności budowli.
Dzień 3
49 Mm
(32 Mm)
Jezioro na Pojezierzu Gnieźnieńskim, leży na Kujawach, położone w woj. kujawsko-pomorskim, niedaleko Inowrocławia. Przez Gopło przepływa Noteć, a nad jego północnym brzegiem leży Kruszwica. Jest ono połączone Kanałem Ślesińskim z Wartą. Natomiast Noteć zapewnia połączenie wodne z Wisłą i Odrą. Jest to największe jezioro województwa kujawsko-pomorskiego i regionu Kujaw. Gopło wraz z przylegającym obszarem tworzy obszar Nadgopla (Ostoi Nadgoplańskiej). Najważniejszym elementem przyrodniczym obszaru jest Jezioro Gopło – dziewiąte co do wielkości jezioro w Polsce, które wraz z przepływającą przez nie Notecią stanowi główny system hydrologiczny. Bardzo dobrze rozwinięta linia brzegowa, liczne wysepki oraz płaskie brzegi sprzyjają rozwojowi szuwarów i wilgotnych łąk. Szeroka strefa szuwarów i łąk – zwłaszcza kalcyfilnych – oraz resztki wilgotnych lasów łęgowych są najcenniejszym elementem szaty roślinnej północnego Nadgopla. W tej części obszaru w strukturze użytkowania dominują grunty orne i łąki, a lasy zajmują niewielką powierzchnię. W części południowej rzeźba terenu jest o wiele bardziej urozmaicona. Jest tam więcej lasów, porastających wydmowe obszary Gopła. Ostoja obejmuje obszar, na którym zachowało się wiele cennych zabytków z czasów istnienia organizacji plemiennej Goplan oraz z okresu sztuki romańskiej. W latach 1975-1998 jezioro należało do województwa bydgoskiego. Jest to jezioro rynnowe, pochodzenia polodowcowego, o południkowym przebiegu i rozwidlonym południowym końcu. Linia brzegowa jest niska, urozmaicona, z licznymi zatokami i półwyspami, w niektórych miejscach brzegi zabagnione; liczne są też wyspy. Nad Gopłem znajduje się rezerwat ornitologiczny. Jezioro zamieszkuje sum europejski – największa słodkowodna ryba Europy. Nazwa jeziora wiązana jest ze słowiańskim plemieniem Goplan oraz z legendami o Popielu i Goplanie.
Dzień 3
60 Mm
(32 Mm)
Ostatnia z czterech śluz na Kanale Ślesińskim zlokalizowana we wsi Koszewo w gminie Skulsk w województwie wielkopolskim. Jest to niewątpliwie najładniejsza śluza na kanale Ślesińskim. Stosunkowo duża różnica poziomów dostarcza niezapomnianych wrażeń podczas śluzowania się małymi statkami. Komorę śluzy otacza ładnie utrzymany "ogródek" założony przez osoby obsługujące obiekt. Obecnie śluza Koszewo obsługuje, prawie wyłącznie, ruch jednostek turystycznych.
Dzień 3
61 Mm
(32 Mm)
Trzecia z czterech śluz na Kanale Ślesińskim zlokalizowana we wsi Gawrony w gminie Skulsk w województwie wielkopolskim. Obecnie śluza obsługuje, prawie wyłącznie, ruch jednostek turystycznych.
Dzień 3
64 Mm
(32 Mm)
Ślesin – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie konińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Ślesin położone nad jeziorem Ślesińskim.
Dzień 4
64 Mm
(31 Mm)
Najnowocześniejsza w Wielkopolsce przystań „Marina” oddana w 2010r. znajduje się 300 m od „Term Ślesińskich” i przyciąga rzesze turystów. Na przystań składają się trzy pomosty, z których jeden przystosowany jest dla większego statku. Marina posiada 72 miejsca do cumowania jednostek pływających. Przy brzegu stoi też żuraw do wodowania i wyciągania z wody łodzi. Przygotowane zostało również zaplecze sanitarne, hangar służący jako magazyn albo miejsce szkoleń, pomieszczenie dla policji i Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego oraz chata grillowa. Wybetonowany slip, z wygodnym dojazdem 100 m dalej w parku miejskim umożliwia wodowanie jednostek pływających. Zaletą przystani jest również to, że jeziora wchodzące w skład kanału ślesińskiego, włączone są do obiegu chłodniczego pobliskich elektrowni „Konin” i „Pątnów” z Zespołu Elektrowni PAK. Podwyższona temperatura wody pozwala przedłużyć sezon do uprawiania sportów wodnych o kilka tygodni. Łatwy dostęp do miejscowych wypożyczalni sprzętu wodnego umożliwia uprawianie żeglarstwa i kajakarstwa. Spragnieni mocnych wrażeń mogą spróbować swoich sił na nartach wodnych, motorówkach, skuterach, czy wskakując w sprzęt do nurkowania. Jezioro Ślesińskie wchodzi w skład Wielkiej Pętli Wielkopolski, którą tworzą trzy łączące się drogi wodne: Rzeka Warta: od Santoku do Konina (338,4 km), dalej droga wodna Warta - kanał Bydgoski (146,6 km) - do pokonania 12 śluz, i rzeka Noteć (205 km) - do pokonania 16 śluz). Licząca 690 km Wielka Pętla Wielkopolski zaczyna się i kończy w Santoku - miejscu, gdzie do Warty wpływa rzeka Noteć. Wielka Pętla Wielkopolski jest również częścią drogi wodnej Wisła - Odra - jedynego śródlądowego połączenia między drogami wodnymi Europy Zachodniej i Europy Wschodniej w dorzeczu Wisły, Niemna i Dniepru.
Dzień 4
69 Mm
(31 Mm)
Druga z czterech śluz na Kanale Ślesińskim zlokalizowana w dzielnicy Konina Pątnowie. Ze względu na mały ruch statków w tej części kanału obecnie podstawowa funkcja śluzy to prowadzenie gospodarki wodnej przy współpracy ze śluzą Morzysław. Otwarcie tzw. motylków pozwala na kontrolowane upuszczanie wody w kierunku Warty (poprzez śluzę Morzysław). Zlokalizowana przy śluzie pompownia umożliwia pompowanie wody w kierunku przeciwnym. Dzięki czemu możliwe jest zasilenie w wodę jezior stanowiących stanowisko szczytowe na Kanale Ślesińskim. W pobliżu śluzy (od strony górnego awanportu) przebiega kanał zrzutowy ciepłej wody obiegu chłodzenia elektrowni konińskich. Część ciepłej wody jest doprowadzana do awanportu, dzięki czemu ta część kanału nie zamarza zimą. Stwarza to dogodne warunki do zimowania większych jednostek pływających.
Dzień 4
73 Mm
(31 Mm)
Pierwsza z czterech śluz na Kanale Ślesińskim zlokalizowana w dzielnicy Konina Morzysławiu. Ze względu na mały ruch statków w tej części kanału obecnie podstawowa funkcja śluzy to prowadzenie gospodarki wodnej przy współpracy ze śluzą Pątnów. Otwarcie tzw. motylków pozwala na kontrolowane upuszczanie wody do Warty. Zlokalizowana przy śluzie pompownia umożliwia pompowanie wody w kierunku przeciwnym. Dzięki czemu możliwe jest zasilenie w wodę jezior stanowiących stanowisko szczytowe na Kanale Ślesińskim.
Dzień 5
75 Mm
(10 Mm)
Konin - miasto położone nad Wartą ma bogate tradycje historyczne. Najstarsze ślady pobytu człowieka w tym regionie sięgają 9 tysięcy lat przed naszą erą. Konin w okresie rzymskim zlokalizowany był na słynnym szlaku bursztynowym jako osada handlowa. Szlak ten w czasach Imperium Romanum łączył wybrzeże Morza Adriatyckiego z Bałtyckim. Przemieszczały się tędy karawany kupieckie żądne cennego na owe czasy słonecznego kruszcu jakim jest bursztyn. Historia szlaku bursztynowego jest dziś symbolem otwarcia na świat, tradycji i dziedzictwa kulturowego na skalę europejską. Niezaprzeczalnym śladem po szlakach komunikacyjnych prowadzących z północy na południe państwa polskiego jest najcenniejszy i zarazem najstarszy zabytek miasta kamienny słup romański, ustawiony nieopodal kościoła św. Bartłomieja. Ten wykonany z piaskowca, z napisem z 1151 roku słup traktowany jest jako najstarszy znak drogowy w Polsce, mający oznaczać połowę drogi między Kaliszem a Kruszwicą. Na miejscu średniowiecznego miasta, na lewym brzegu Warty znajduje się konińska Starówka, będąca świadectwem historycznej świetności miasta od najodleglejszych czasów, ze wspaniałymi zabytkami architektury sakralnej i mieszczańskiej, które przetrwały do dnia dzisiejszego. W północnej części miasta w dzielnicy Gosławice znajdują się dwa cenne gotyckie obiekty architektoniczne: Kościół św. Andrzeja Apostoła oraz zamek. W odrestaurowanym, a wzniesionym w latach 1418-26 przez Andrzeja Łaskarza gotyckim zamku znajduje się obecnie siedziba Muzeum Okręgowego, wraz ze stałymi ekspozycjami, w tym pokazujące życie XIX-wiecznego Konina. W Koninie ma swój początek uznawany za jeden z najciekawszych szlaków wodnych w Polsce szlak Warta - Gopło. Począwszy od ujścia Kanału do rzeki Warty i ciąg jezior Pątnowskiego, Mikorzyńskiego, Ślesińskiego oraz system kanałów można drogą wodną dotrzeć do Jez. Gopło. Przez Konin przepływa rzeka Warta która jest uznawana jako woda śródlądowa żeglowna na odcinku od Kanału Ślesińskiego do ujścia rzeki Odry. Trasa ta stanowi atrakcyjny szlak wodny dla spływów kajakowych, jako trasa dla statków wycieczkowych lub dla innych jednostek pływających. Dolina Warty w której leży Konin stanowi oś ekologiczną systemu i odgrywa bardzo istotną rolę w kształtowaniu struktury przestrzennej miasta. W granicach administracyjnych miasta znajdują się początkowe obszary leśne w dzielnicach Gosławice i Niesłusz, parki leśne w Laskówcu i na Konińskiej Starówce oraz Park im. F. Chopina. Park im. F. Chopina na Konińskiej Starówce dawniej nazywany ogrodem spacerowym jest dorobkiem wielu pokoleń mieszkańców Konina. Posiada ponad 170 letnią tradycję. Wraz ze ścieżką edukacyjną, trasą rekreacyjną, planami i tablicami informacyjnymi oraz Mini ZOO zajmuje obszar 10 ha. W mieście znajduje się 6 pomników przyrody: 2 dęby szypułkowe w parku im. F. Chopina, głaz narzutowy - granitowy na Osiedlu Legionów, głaz narzutowy - granitowy na cmentarzu komunalnym w Morzysławiu, głaz "Olbrzym Anielewski" w Malińcu, grusza przy ul. Kamiennej.
Dzień 5
76 Mm
(10 Mm)
Pierwsza z czterech śluz na Kanale Ślesińskim zlokalizowana w dzielnicy Konina Morzysławiu. Ze względu na mały ruch statków w tej części kanału obecnie podstawowa funkcja śluzy to prowadzenie gospodarki wodnej przy współpracy ze śluzą Pątnów. Otwarcie tzw. motylków pozwala na kontrolowane upuszczanie wody do Warty. Zlokalizowana przy śluzie pompownia umożliwia pompowanie wody w kierunku przeciwnym. Dzięki czemu możliwe jest zasilenie w wodę jezior stanowiących stanowisko szczytowe na Kanale Ślesińskim.
Dzień 5
80 Mm
(10 Mm)
Druga z czterech śluz na Kanale Ślesińskim zlokalizowana w dzielnicy Konina Pątnowie. Ze względu na mały ruch statków w tej części kanału obecnie podstawowa funkcja śluzy to prowadzenie gospodarki wodnej przy współpracy ze śluzą Morzysław. Otwarcie tzw. motylków pozwala na kontrolowane upuszczanie wody w kierunku Warty (poprzez śluzę Morzysław). Zlokalizowana przy śluzie pompownia umożliwia pompowanie wody w kierunku przeciwnym. Dzięki czemu możliwe jest zasilenie w wodę jezior stanowiących stanowisko szczytowe na Kanale Ślesińskim. W pobliżu śluzy (od strony górnego awanportu) przebiega kanał zrzutowy ciepłej wody obiegu chłodzenia elektrowni konińskich. Część ciepłej wody jest doprowadzana do awanportu, dzięki czemu ta część kanału nie zamarza zimą. Stwarza to dogodne warunki do zimowania większych jednostek pływających.
Dzień 5
85 Mm
(10 Mm)
Ślesin – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie konińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Ślesin położone nad jeziorem Ślesińskim.
Dzień 6
85 Mm
(10 Mm)
Najnowocześniejsza w Wielkopolsce przystań „Marina” oddana w 2010r. znajduje się 300 m od „Term Ślesińskich” i przyciąga rzesze turystów. Na przystań składają się trzy pomosty, z których jeden przystosowany jest dla większego statku. Marina posiada 72 miejsca do cumowania jednostek pływających. Przy brzegu stoi też żuraw do wodowania i wyciągania z wody łodzi. Przygotowane zostało również zaplecze sanitarne, hangar służący jako magazyn albo miejsce szkoleń, pomieszczenie dla policji i Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego oraz chata grillowa. Wybetonowany slip, z wygodnym dojazdem 100 m dalej w parku miejskim umożliwia wodowanie jednostek pływających. Zaletą przystani jest również to, że jeziora wchodzące w skład kanału ślesińskiego, włączone są do obiegu chłodniczego pobliskich elektrowni „Konin” i „Pątnów” z Zespołu Elektrowni PAK. Podwyższona temperatura wody pozwala przedłużyć sezon do uprawiania sportów wodnych o kilka tygodni. Łatwy dostęp do miejscowych wypożyczalni sprzętu wodnego umożliwia uprawianie żeglarstwa i kajakarstwa. Spragnieni mocnych wrażeń mogą spróbować swoich sił na nartach wodnych, motorówkach, skuterach, czy wskakując w sprzęt do nurkowania. Jezioro Ślesińskie wchodzi w skład Wielkiej Pętli Wielkopolski, którą tworzą trzy łączące się drogi wodne: Rzeka Warta: od Santoku do Konina (338,4 km), dalej droga wodna Warta - kanał Bydgoski (146,6 km) - do pokonania 12 śluz, i rzeka Noteć (205 km) - do pokonania 16 śluz). Licząca 690 km Wielka Pętla Wielkopolski zaczyna się i kończy w Santoku - miejscu, gdzie do Warty wpływa rzeka Noteć. Wielka Pętla Wielkopolski jest również częścią drogi wodnej Wisła - Odra - jedynego śródlądowego połączenia między drogami wodnymi Europy Zachodniej i Europy Wschodniej w dorzeczu Wisły, Niemna i Dniepru.
Dzień 6
88 Mm
(10 Mm)
Trzecia z czterech śluz na Kanale Ślesińskim zlokalizowana we wsi Gawrony w gminie Skulsk w województwie wielkopolskim. Obecnie śluza obsługuje, prawie wyłącznie, ruch jednostek turystycznych.
Dzień 6
89 Mm
(10 Mm)
Ostatnia z czterech śluz na Kanale Ślesińskim zlokalizowana we wsi Koszewo w gminie Skulsk w województwie wielkopolskim. Jest to niewątpliwie najładniejsza śluza na kanale Ślesińskim. Stosunkowo duża różnica poziomów dostarcza niezapomnianych wrażeń podczas śluzowania się małymi statkami. Komorę śluzy otacza ładnie utrzymany "ogródek" założony przez osoby obsługujące obiekt. Obecnie śluza Koszewo obsługuje, prawie wyłącznie, ruch jednostek turystycznych.
Dzień 6
100 Mm
(10 Mm)
Jezioro na Pojezierzu Gnieźnieńskim, leży na Kujawach, położone w woj. kujawsko-pomorskim, niedaleko Inowrocławia. Przez Gopło przepływa Noteć, a nad jego północnym brzegiem leży Kruszwica. Jest ono połączone Kanałem Ślesińskim z Wartą. Natomiast Noteć zapewnia połączenie wodne z Wisłą i Odrą. Jest to największe jezioro województwa kujawsko-pomorskiego i regionu Kujaw. Gopło wraz z przylegającym obszarem tworzy obszar Nadgopla (Ostoi Nadgoplańskiej). Najważniejszym elementem przyrodniczym obszaru jest Jezioro Gopło – dziewiąte co do wielkości jezioro w Polsce, które wraz z przepływającą przez nie Notecią stanowi główny system hydrologiczny. Bardzo dobrze rozwinięta linia brzegowa, liczne wysepki oraz płaskie brzegi sprzyjają rozwojowi szuwarów i wilgotnych łąk. Szeroka strefa szuwarów i łąk – zwłaszcza kalcyfilnych – oraz resztki wilgotnych lasów łęgowych są najcenniejszym elementem szaty roślinnej północnego Nadgopla. W tej części obszaru w strukturze użytkowania dominują grunty orne i łąki, a lasy zajmują niewielką powierzchnię. W części południowej rzeźba terenu jest o wiele bardziej urozmaicona. Jest tam więcej lasów, porastających wydmowe obszary Gopła. Ostoja obejmuje obszar, na którym zachowało się wiele cennych zabytków z czasów istnienia organizacji plemiennej Goplan oraz z okresu sztuki romańskiej. W latach 1975-1998 jezioro należało do województwa bydgoskiego. Jest to jezioro rynnowe, pochodzenia polodowcowego, o południkowym przebiegu i rozwidlonym południowym końcu. Linia brzegowa jest niska, urozmaicona, z licznymi zatokami i półwyspami, w niektórych miejscach brzegi zabagnione; liczne są też wyspy. Nad Gopłem znajduje się rezerwat ornitologiczny. Jezioro zamieszkuje sum europejski – największa słodkowodna ryba Europy. Nazwa jeziora wiązana jest ze słowiańskim plemieniem Goplan oraz z legendami o Popielu i Goplanie.
Dzień 6
104 Mm
(10 Mm)
Ceglana, ośmioboczna wieża o wysokości 32 metrów, znajdująca się w Kruszwicy, na Półwyspie Rzępowskim Jeziora Gopło. Ciekawostką jej architektury jest to, że w środku jest okrągła, a dziury, które znajdują się na jej ścianie wcale nie są oknami, ale pozostałością po rusztowaniu. Stanowi pozostałość zamku w Kruszwicy, zbudowanego przez króla Kazimierza Wielkiego około 1350 roku. Początkowo była warownią, która miała strzec Kruszwicy przed krzyżakami. Następnie, po upadku tego zakonu, stała się siedzibą kruszwickiej kasztelanii i starostwa. Została zniszczona przez Szwedów w 1657 roku, wcześniej przez dwa lata była przez nich okupowana. Od 1895 roku jest atrakcją turystyczną Kruszwicy i punktem widokowym. Z jej czubka można dostrzec Inowrocław, Strzelno, Radziejów. Istnieje kilka legend związanych z Mysią Wieżą. Nazwa "Mysia Wieża" nawiązuje do Popiela, legendarnego władcy Polski, wygnanego przez księcia Polan Siemowita, przodka Mieszka I. Legenda ta jest przytoczona w Kronice polskiej Galla Anonima. Jednakże historia ta miała się wydarzyć prawie czterysta lat przed wybudowaniem obecnej wieży, a lokalizuje ją w tym miejscu dopiero Kronika wielkopolska. Legenda prawdopodobnie przejęta jest ze źródeł zachodnioeuropejskich, gdyż podobne podanie o złym władcy, pożartym w wieży przez myszy, istnieje na terenie Niemiec i dotyczy Mysiej Wieży w mieście Bingen am Rhein. Budynek posiadał mur obronny o wysokości 4 metrów, zbudowany w dolnej części z bloków kamiennych połączonych zaprawą, a w górnej z cegły, do której przylegała gotycka, dwutraktowa budowla mieszkalna. Składała się ona w późniejszej fazie z kilku pomieszczeń połączonych korytarzem. Dobrze zachowały się partie piwniczne budynku, które kryją sklepienia kolebkowe. Na jednej ze ścian odkryto napis A.D. 1591 oraz inicjały. Prawdopodobnie data ta wiąże się z przebudową zamku. W pomieszczeniach zamkowych odkryto szereg cennych zabytków z okresu świetności budowli.
Dzień 7
104 Mm
(19 Mm)
Mairna i Klub Żeglarski „POPIEL” LOK Kruszwica
Dzień 7
116 Mm
(19 Mm)
Pierwsza śluza na górnonoteckim odcinku drogi wodnej Warta - Kanał Bydgoski zlokalizowana w miejscowości Pakość w powiecie inowrocławskim.
Dzień 7
127 Mm
(19 Mm)
Druga śluza na górnonoteckim odcinku drogi wodnej Warta - Kanał Bydgoski[1] zlokalizowana w miejscowości Łabiszyn w powiecie żnińskim
Dzień 7
129 Mm
(19 Mm)
Antoniewo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Łabiszyn. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Nowe Dąbie. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Dzień 7
131 Mm
(19 Mm)
śluza komorowa, napęd ręczny, spad 3,02m
Dzień 7
134 Mm
(19 Mm)
wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Białe Błota. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bydgoskiego.
Dzień 7
134 Mm
(19 Mm)
wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Białe Błota. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bydgoskiego.
Dzień 7
140 Mm
(19 Mm)
wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Białe Błota, na zachód od Bydgoszczy, przy drodze do Nakła. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Przez Łochowo przepływa Kanał Notecki. Znajduje się tutaj kościół rzymskokatolicki z 1902 r., który jest siedzibą parafii św. Kazimierza. W strukturze kościoła rzymskokatolickiego parafia należy do metropolii gnieźnieńskiej, diecezji bydgoskiej, dekanatu Białe Błota.
Dzień 8
141 Mm
(37 Mm)
wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Białe Błota. Wieś powstała w czasie zaboru pruskiego (1884 rok) z połączenia Lisiegoogona, Lubawy, Karolewa, folwarków Czersko i Nowej Erekcji pod nazwą Fuchsschwanz. Od 23 października 1911 nosiła nazwę Steinholz którą zmieniono w 1920 na Lisiogon a w 1972 na Lisi Ogon
Dzień 8
142 Mm
(37 Mm)
śluza na kanale bydgoskim. Stanowi jedną z budowli hydrotechnicznych kanału bydgoskiego, zarządzaną przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Poznaniu. Jest to śluza nr 6 drogi wodnej Wisła-Odra, która jest elementem międzynarodowej drogi wodnej E-70. Śluza znajduje się nieopodal bydgoskiej obwodnicy (drogi nr 10) na osiedlu Osowa Góra w Bydgoszczy.
Dzień 8
142 Mm
(37 Mm)
Śluza na Kanale Bydgoskim. Stanowi jedną z budowli hydrotechnicznych Kanału Bydgoskiego, zarządzaną przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Poznaniu. Jest to śluza nr 5 drogi wodnej Wisła-Odra, która jest elementem międzynarodowej drogi wodnej E-70.
Dzień 8
144 Mm
(37 Mm)
śluza na Kanale Bydgoskim. Stanowi jedną z budowli hydrotechnicznych Kanału Bydgoskiego, zarządzaną przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Poznaniu. Jest to śluza nr 4 drogi wodnej Wisła-Odra, która jest elementem międzynarodowej drogi wodnej E-70. Śluza znajduje się niedaleko ul. Mińskiej na osiedlu Flisy w Bydgoszczy.
Dzień 8
145 Mm
(37 Mm)
śluza na Kanale Bydgoskim. Stanowi jedną z budowli hydrotechnicznych Kanału Bydgoskiego, zarządzaną przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Poznaniu. Jest to śluza nr 3 drogi wodnej Wisła-Odra, która jest elementem międzynarodowej drogi wodnej E-70 Śluza znajduje się przy ul. Młyńskiej na osiedlu Okole w Bydgoszczy.
Dzień 8
146 Mm
(37 Mm)
stabilizuje poziom wody na całym dolnym odcinku Brdy. Odcinek to w kolejności: unikatowa Wyspa Młyńska z otaczającymi ją wodami Brdy i Brdy Młyńskiej znajdującymi się na różnych poziomach wraz z Młynami Rothera, Wenecja Bydgoska, Stare Miasto z Katedrą, spichrzami, budynkami BRE oraz Opera Nova i Stary Port po drugiej stronie Brdy. Kolejny odcinek to otoczenie przystani klubów wodnych z obiektem Bydgoskiego Towarzystwa Wioślarskiego. Ciekawym obszarem jest akwen Brdyujście z torami wodnymi i zabytkową śluzą Brdyujście. Na wody Wisły przemieszczamy się nowoczesną śluzą Czersko Polskie. Osiągając rejon starożytnego grodziska Wyszogród z nurtów Wisły widzimy Fordon, dawniej samodzielne, sąsiednie miasto, dziś osiedle Bydgoszczy
TYP: a3