Kazimierz Jaworski Źródło: encyklopedia.szczecin.pl

Ośmiokrotny Mistrz Polski w żeglarstwie morskim, skromny, wybitny kapitan jachtowy żeglugi wielkiej, zasłużony obywatel Szczecina. To właśnie on przyczynił się do rozwoju polskiego żeglarstwa regatowego. Kazimierz „Kuba” Jaworski.

Urodził się 17 października 1929 roku w miejscowości Augustowo, w województwie kujawsko – pomorskim. Przygodę z żeglarstwem rozpoczął w 1939 roku, miał zaledwie 10 lat kiedy jeszcze przed wybuchem wojny pływał po jeziorze Głęboczek. W wyniku okupacji rodzina Jaworskich została wysiedlona do Krakowa. Tuż po wojnie Kazimierz przez krótki czas mieszkał w Gdyni, gdzie zdobywał doświadczenia na jachtach klasy Omega i uzyskiwał pierwsze stopnie żeglarskie. W roku 1946 przeprowadził się do Krakowa i został członkiem tamtejszego Jachtklubu „Szkwał”. Od tego momentu, żeglarstwo z drobnego epizodu przerodziło się w wielką pasję. Od roku 1948 był członkiem Jachtklubu „LPŻ”, w latach 1959- 1960 członkiem, i ponadto jednym z założycieli „SKS Cracovia” a także pierwszym prezesem i później wieloletnim sekretarzem Krakowskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego.

Początkiem 1960 roku Jaworski przeprowadził się do Szczecina gdzie bliskość morza napawała szczęściem i radością. Rok później zdobył patent jachtowego kapitana żeglugi wielkiej. Na przełomie lat 1961-1964 pracował jako instruktor żeglarski w Zarządzie Wojewódzkim LOK, ponadto w latach 1964-65 był kierownikiem szkolenia żeglarskiego w Centralnym Ośrodku Żeglarskim w Trzebieży, na przełomie lat 1965-89 był członkiem działającego przy stoczni im. Leonida Teligi Jachtklubu Passat.

W roku 1966 otrzymał posadę w biurze konstruktywnym szczecińskiej stoczni jachtowej i dał się poznać jako wybitny konstruktor jachtów. Był współprojektantem jednostek Draco, Taurus, specjalnie zaprojektowanego do regat Ostar jachtu Spaniel oraz Spaniel II, był również współtwórcą koncepcji jachtu Spanielek i współkonstruktorem jachtu Polonez.

Kazimierz „Kuba” Jaworski był jednym z najlepszych polskich żeglarzy regatowych. Przygodę z regatami rozpoczął w roku 1948, początkowo startował w klasach „N”, „H” oraz „Finn”, brał także udział w regatach na Folkboatach. Sukces przyszedł niebawem, w 1969 roku na jachcie „Enif” zdobył Mistrzostwo Polski, rok później powtórzył zwycięstwo. Początkiem lat 70-tych na jachcie „Ogar” zdobył w klasie IOR II tytuł trzykrotnego Mistrza Polski, powyższe osiągnięcie, tym razem na jachcie s/y „Spaniel” w klasie IOR I powtórzył w roku 1975.

W 1976 roku Jaworski startował w Transatlantyckich Regatach Samotnych Żeglarzy „Ostar” na trasie Plymouth - Newport, gdzie na jachcie s/y „Spaniel” w klasie Jester zajął drugie, a w klasyfikacji generalnej trzecie miejsce. Po tych regatach organizatorzy Operation Sail zaprosili go na obchody 200-lecia Stanów Zjednoczonych, podczas których otrzymał tytuł honorowego obywatela Chicago. W roku 1977 na jachcie s/y „Spanielek” startował w Regatach Transatlantyckich Samotnych Żeglarzy na Mini - Tars oraz w regatach Jesień`77, zajmując w obydwu drugie miejsce. Brał także udział w Transatlantyckich Regatach Samotnych Żeglarzy OSTAR'80, na jachcie „Spaniel II” zajął VI miejsce. Warto jednak nadmienić, podczas regat Spaniel II był najszybszym jednokadłubowcem na trasie, na mecie wyprzedziły go jedynie jachty wielokadłubowe.

Powyższe przykłady to tylko kropla w morzu żeglarskich dokonań Jaworskiego. Żeglarz brał również udział w Regatach Jesiennych „o błękitną wstęgę jeziora Dąbie”, w Międzynarodowych Regatach Gryfa Pomorskiego i Regatach Przyjaźni. W 1971 roku uczestniczył w międzynarodowych regatach „Kielerwoche”, rok później startował w regatach „Channel Race” i „Gottland Round” a w roku 1980 w „Middle Sea Race Malta”.

Był początek lat 80-tych kiedy Kazimierz Jaworski, będąc w pełni żeglarskiego rozkwitu wycofał się z czynnego sportu. Powodem decyzji była niezrozumiana polityka prowadzona przez PZŻ, która doprowadziła m.in. do sprzedaży jachtu Spaniel II.

Przypatrując się żeglarskim sukcesom „Kuby”, na usta nasuwają się słowa podziwu uznania. Słynny żeglarz brał udział w 100 regatach, był ich wielokrotnym zwycięzcą a lista żeglarskich osiągnięć zdaje się nie mieć końca. Jaworski zdobył tytuł ośmiokrotnego Mistrza Polski, Żeglarskiego Mistrza Okręgu Krakowskiego i Szczecińskiego. Za swe osiągnięcia otrzymał, m.in. w latach 1976 i 1977 I nagrodę „Rejs Roku” oraz „Srebrny Sekstant”, a w roku 1980 II nagrodę w kategorii „Rejs Roku”. Z innych odznaczeń warto wymienić chociażby 2 czerwone i 3 białe gwiazdy Bractwa Wybrzeża oraz najwyższe wyróżnienie - Kaperski Topór Bojowy. Uhonorowany licznymi medalami; za Szczególne Zasługi dla Żeglarstwa Polskiego, medalem Bractwa Wybrzeża, „Mistrza „Sportu” i „Honorary Citizen of Chicago City”, złotym i srebrnym medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Odznaczony złotą odznaką im. Jana Krasickiego oraz złotymi odznakami „Zasłużonego Pracownika Morza”, „Gryfa Pomorskiego” i „Zasłużonego Działacza Żeglarstwa Morskiego”. Za nieoceniony wkład w rozwój polskiego żeglarstwa regatowego Kazimierz Jaworski został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Prywatnie był trzykrotnie żonaty, doczekał się dwóch synów, Tomasza i Marka. Po długiej i ciężkiej chorobie, 8 lipca 2005 roku w Szczecinie odszedł na wieczną wachtę. Cześć jego pamięci.

Bibliografia:

1. Jaworski K. „11:40 GMT – Newport” , Wydawnictwo Literackie, Kraków 1980
2. www.zozz.com.pl